Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2011
Για τον δικο μου Αγγελο....sabaty
Το σ αγαπώ είναι....
να χαίρομαι να σε βλέπω να γίνεσαι καλύτερος
να χαίρομαι να σε βλέπω να είσαι ευτυχισμένος
να χαίρομαι να σ αγκαλιάζω
να χαίρομαι να μοιράζομαι μαζί σου τα πάντα
να ξέρω πως είσαι δίπλα μου κοντά μου, πως είσαι σύμμαχος μου και πως μπορώ να στηριχτώ στην δική σου αγάπη όπως και συ στην δικιά μου
να απολαμβάνω την ζωή γιατί σ αυτήν υπάρχεις και σύ!!!
Δευτέρα 3 Οκτωβρίου 2011
Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 2011
Το σύννεφο και ο αμμόλοφος......Πάολο Κοέλιο
Ένα νεαρό σύννεφο γεννήθηκε στο μέσο μιας μεγάλης καταιγίδας στη Μεσόγειο. Αλλά δεν πρόλαβε να μεγαλώσει εκεί, ένας δυνατός άνεμος έσπρωξε όλα τα σύννεφα προς την Ανατολή.
Μόλις έφτασαν στην ήπειρο, το κλίμα άλλαξε στον ουρανό έλαμπε ένας γενναιόδωρος ήλιος και από κάτω τους εκτεινόταν η χρυσαφένια άμμος της ερήμου Σαχάρα. Ο άνεμος συνέχισε να τα σπρώχνει προς τα δάση του Νότου, καθώς στη έρημο δεν βρέχει σχεδόν ποτέ.
μικρές νεράιδες...
Κοίτα πιο καλά γύρω σου... θα βρεις μικρές νεράιδες... κάποιες είναι προορισμένες να κάνουν τα λουλούδια όμορφα... να ανακατεύονται με το βουητό των μελισσών και το κελάιδισμα των πουλιών...
Είναι και κάποιες άλλες που στα χείλη τους το χαμόγελο δεν ανθίζει εύκολα... που η ζεστασιά δεν υπάρχει πάντα στο βλέμμα τους... αυτές είναι οι νεράιδες που προορίζονται για το χίονι...
Ο πάγος είναι το σπίτι τους και το χιόνι το βασίλειό τους... και το χρόνο τους τον περνούν υφαίνοντας σε διάφανους αργαλιούς νιφάδες χιονιού για να τις δώσουν στην βασίλισσά τους και να τις αφήσει να τρέξουν στον άνεμο.
Το χαμόγελό τους, εκείνο το σπάνιο, αδιόρατο και γοητευτικό χαμόγελο όταν χαράσεται... έχει μια απόκοσμη ζεστασιά...