Τις νυχτες ψαχνω να σε βρω στα ονειρα μου να σου φωναξω σ Αγαπω και να αφησω τα ποταμια των ματιων μου να ξεχυθουν στα κουρασμενα ποδια σου....Λατρεμενε μου Μονακριβε και αγγελικα Πλασμενε Ερωτα της Ψυχης μου ποσο πια θα σ Αγαπω σιωπηλα και θα τρεμω στο ακουσμα της φωνης σου,που σαν μελωδια ουρανια ηχει στα αυτια μου καθε που μου μιλας....Ποσο πια θα αναζητω το χαδι σου στα παγωμενα μου χερια και ποσο θα ζητιανευω την θερμη σου αγκαλια,αστρο της καρδιας μου φωτεινο.....Δεν υπαρχω διχως Εσενα και μονο με Εσενα μπορω να πιασω ουρανο....Ησουν,εισαι και θα εισαι κομματι μισο της Ψυχης μου που αν ενωθει με εκεινη θα εχω την Ευλογια του Ζωντανου Ανθρωπου....Ποσο σε Αγαπω αν μπορουσα να σου δειξω...ποσο σε Λατρευω και ποσο Ανηκω σε Εσενα Μονακριβε μου Ερωτα....!