ΓΥΜΝΕΣ ΨΥΧΕΣ

Στάθηκες μπρος μου,
κοιτώντας με στα μάτια....
Βαθιά!
Είδα στο βλέμμα αυτό εμένα,
πρώτη φορά εμένα...
Είδα το κλάμα μου τα βράδυα μακρυά σου,
τα αναφιλητά και τα αναστενάγματα μου...
Αντίκρισα στα μάτια τα δικά σου ότι πέρασα,
ότι συνάντησα,
όλα όσα νόμισα πως χάθηκαν δίχως να ξέρεις...
Πρώτη φορά μ΄αγάπησα μέσα απ΄την αγάπη μου για Εσένα...
Λαθραία μπήκες μέσα μου,
ταχιά....
Αμίλητα!
Άγγιξες τον ουρανό μου κι εγώ σου χάρισα τα άστρα μου...
Αγαπημένε μου...
Κύριε και αφέντη της ζωής μου...
Μένω στην στιγμή που με κοίταξες...
Στην αγάπη που στα στήθη μου φύτεψες,
πριν γίνουμε ένα...
Πριν ολοκληρωθούν τα σώματα μας...
Με έφερες μπρος σου έπειτα,
και κόλλησες επάνω μου σαν ρούχο ζεστό.
Γυμνές Ψυχές που ντύθηκαν κι ενώθηκαν,
σε ένα κορμί....
Πνεύματα ταξιδιάρικα χαμένα σε μια ζάλη απο έρωτα...

~ Ειρηάννα Γιαλιτάκη ~

ΙΕΡΟΣ ΕΡΩΤΑΣ

ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ

2015 1η ΕΚΔΟΣΗ

ΕΙΡΗΑΝΝΑ ΓΙΑΛΙΤΑΚΗ 

(blye fairyborn)

ΙΕΡΟΣ ΕΡΩΤΑΣ ...Στα μονοπάτια του ουρανού πρίν να κατέβει, έδωσε όρκο η Ψυχή πριν χωριστεί σε δυο μισά κομμάτια, όσες φορές κι αν γεννήθει, να ψάχνει το άλλο της μισό να ενωθεί. Όρκος Ιερός του Έρωτα, έγινε συμβόλαιο αθάνατο, που σφράγισε Ο Θεός με ευλογία. Λήθη χαρίστηκε απο τα ουράνια στο μυαλό να μην πόνα, μα στην ψυχή αφέθηκε ένα κενό, που πάντα ορίστηκε να είναι εκει, για να θυμίζει πως κάτι ήτανε ουράνια γραφτό. .... Αέναα ξαναγενιώταν μοιρασμένη και ενα σκοπό είχε να εκπληρώσει, ώστε στο τέλος με το μισό της να ανταμώσει, να ενωθεί, και να ανέβει, εκεί που είχε για πάντα οριστεί. ..... Στα μονοπάτια τα ευλογημένα, μέσα στο Σύμπαν να βρεθεί, ολόκληρη και ευτυχισμένη, δίχως τον πόνο του κενού να την λυγίζει, και τον Ιερό της Έρωτα να βρει! - Ειρηάννα Γιαλιτάκη -

Απογνωση και πληρης ματαιωση...πονος και θλιψη...πενθος για μιαν αγαπη που εσβησε πριν ζησει...κραυγη απελπισιας και τρομος μοναξιας για τα ονειρα που χαθηκαν στην σταχτη της πραγματικοτητας....και μετα τι?μετα το κενο και η ανυπαρξια εως την ωρα του φυσικου θανατου....μιας και ο θανατος την ψυχη ηδη κατελαβε...τι απομενει πια...η αναμονη της φθορας της υλης που μονο λυτρωση μπορει να ονομαστει,καθως η ζωη πεθανε σε ενα λεπτο .....ας γινει λοιπον ο καιρος ταχυς...προς τι η ψευτικη ανασα οταν η αληθινη τελειωσε....?!.....Ε.Γ.

blue fairyborn: Αγαπημενε μου...μια ζωη σε περιμενω γεματη λαχταρα...

blue fairyborn: Αγαπημενε μου...μια ζωη σε περιμενω γεματη λαχταρα...: Αγαπημενε μου...μια ζωη σε περιμενω γεματη λαχταρα και μυστικα ψυχης που μονο με εσενα μπορω να μοιραστω..Περνανε τα χρονια και η θλιψη γεμι...

Αγαπημενε μου...μια ζωη σε περιμενω γεματη λαχταρα και μυστικα ψυχης που μονο με εσενα μπορω να μοιραστω..Περνανε τα χρονια και η θλιψη γεμιζει την καρδια....Ημουν παιδι αγνο οταν μου εστειλες το πρωτο σημαδι της υπαρξεως σου...Μεγαλωσα με ενα ονομα χαραγμενο στο ειναι μου ολο,με μια ευχη για ενωση και λυτρωση απο τον πονο του μοιρασματος.Νυχτες ολακερες μιλωντας μαζι σου και μερες οπου τα δακρυα σκεπαζαν και επνιγαν την μιλια....Τοσα χρονια ελπιδας χαθηκαν σε ενα μονο λεπτο....Πιστευα στην υπαρξη σου και η χαζη ακομη πιστευω...μα πια καταρα σκιαζει την ευτυχια...?δακρυα και παλι δακρυα...συντροφια μοναδικη...πως να συνεχισω διχως την δικη σου ανασα...ασκοπα ολα...αχαρα και αχρωμα...κενα και αηχα....το συμπαν ολο γκρεμιστικε σε ενα λεπτο....θελω να φυγω στο κενο να μην αισθανομαι τιποτα,να μην νιωθω,να μην ελπιζω,να μην καρτερω....μα η ψυχη μου ακομη και τωρα σαν ατι τρελλο τρεχει και σε ψαχνει...ποσο σε αγαπω κρυφε καημε μου....και τελικα δεν ξερω πια...ΥΠΑΡΧΕΙΣ

????!!........Ε.Γ.

ΙΕΡΟΣ ΕΡΩΤΑΣ Στα μονοπατια του ουρανου πριν να κατεβει,εδωσε ορκο η ψυχη πριν χωριστει σε δυο μισα κομματια,οσες φορες κι αν γεννηθει να ψαχνει το μισο της να ενωθει. Ορκος ιερος του ερωτα εγινε συμβολαιο αθανατο που σφραγισε Ο Θεος με ευλογια. Ληθη χαριστηκε απο τα ουρανια στο μυαλο να μην πονα μα στην ψυχη αφεθηκε ενα κενο,που παντα ηταν εκει για να θυμηζει πως κατι ητανε ουρανια γραφτο. Αεναα ξαναγενιωταν μοιρασμενη και ενα σκοπο ειχε να εκπληρωσει,ωστε στο τελος με το μισο της να ενωθει και να ανεβει,εκει που ειχε για παντα οριστει. Στα μονοπατια τα ευλογημενα μεσα στο Συμπαν να βρεθει, ολοκληρη και ευτυχισμενη διχως τον πονο του κενου να την λυγιζει και τον ιερο της ερωτα να βρει! Ε.Γ.

Φωτια της Ψυχης ο Ερωτας τουος,γεματος με κοκκινες σπιθες και γαλαζοπρασινες,χορευει στην Πλαση με τον ρυθμο του χτυπου της Καρδιας που ξεφρενα χτυπα στο στηθος και τρεμει ολο το κορμι.Κρατα μια φιγουρα Ερωτα για το μεγαλειο σου....μην τα σκορπιζεις ολα στο λικνησμα σου...κρατα μια φιγουρα για τα αδεια βραδυα μακρυα του....